สงสัย

วันนี้มีภาระกิจออกนอกสถานที่

จริงๆ แล้วผมยังป่วยอยู่ยังไม่หายดีเท่าไร แต่วันนี้มีภาระกิจต้องออกมาต่างจังหวัด เป็นคิวที่นัดไว้ล่วงหน้าแล้ว

วันนี้ผมมาถึงจังหวัดกแถบชายทะเลเลยทีเดียว ไม่ได้มาเที่ยว หรือซื้อขนมแต่อย่างใด

ผมออกเดินทางตั้งแต่เช้าตรู่ มาถึงที่หมายประมาณแปดโมงเช้า บรรยายการและอากาศในยามนี้ช่างดูสดชื่นดีครับ ได้สัมผัสกับธรรมชาติ ซึ่งผมไม่ได้สัมผัสบรรยายการแบบนี้มานานแล้วครับ

บ้านที่ผมมาในทำภาระกิจในวันนี้ มีคนมาก่อนผมแล้วและมานั่งรออยู่ ไม่ทราบว่ามานานกันเท่าไรแล้ว ใบหน้าทุกคนที่มาในวันนี้ดูมีความหวังกัน หวังอะไรนั้นผมไม่อาจรู้ได้

แต่ผมว่าคนที่มานั้นน่าจะมีความทุกข์นะ สีหน้าพวกเค้าบ่งบอกถึงความทุกข์

คนที่พาผมมาเค้าเคยมาแล้ว และเราก็เตรียมการมาอย่างดี ซึ่งจริงๆ แล้วตัวผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับภาระกิจนี้เท่าไร แต่อาศัยว่าให้ผมขับรถให้ ผมเลยอาษาเฝ้ารถดีกว่า

ผมเลือกจอดรถห่างออกมาจากจุดหมายเล็กน้อย กะว่าจะนอนพักซักหน่อยเมื่อเช้าตื่นเช้ามาก แถมไม่สบายด้วย

แต่ผมก็เป็นห่วงคนที่ผมพามา ผมจึงเดินกลับไปนั่งรอที่บ้านเป้าหมายเพื่อดูบรรยายกาศรอบๆ จริงๆ เขาเรียกสังเกตการมากกว่า

ผมมีข้อสังเกตหลายประการ และไม่เข้าใจเหตุผลที่คนมาที่นี่ คือตอบโจทย์ผมไม่ได้ว่ามีความจำเป็นมากน้อยแค่ไหนที่จะต้องมา

เรื่องราวจะเป็นอย่างไรติดตามวันพรุ่งนี้ครับ